Pytanie:
Dokonujemy zakupów w Chinach i Egipcie, kontenery z surowcem są odprawiane na terytorium Niemiec, a zakup w VAT rozliczamy jako nietransakcyjne WNT. Otrzymujemy od przedstawiciela podatkowego w Niemczech dokument Steuerbescheid, w którym koszt frachtu morskiego wliczona jest do podstawy opodatkowania VAT (dokument dociera do nas za pośrednictwem spedytora). Podstawę tę uwzględniamy w rozliczeniu VAT-7 i VAT-UE. Obsługi całej dostawy dokonuje firma spedycyjna, która jest podmiotem krajowym (refaktura kosztów frachtu i opłat do przewoźnika – MERSK, organizacja transportu drogowego, przygotowanie wymaganych dokumentów, kontakt z przedstawicielem podatkowym w Niemczech). Do tej pory spedytor dokonywał refaktury kosztów frachtu ze stawką VAT 0%. Otrzymaliśmy informację, że od teraz refaktura kosztów frachtu będzie dokonywana ze stawką 23% VAT. Powodem ma być brak wypełnienia przesłanki z art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT, który wymaga posiadania odpowiedniego dokumentu celnego oraz ewentualnie – co przez taki dokument należy rozumieć w tym kontekście. Przede wszystkim należy zauważyć, że w treści przepisu odwołano się do dokumentu wydanego przez urząd celno-skarbowy. Jest to konkretne pojęcie oznaczające organ należący do funkcjonującej w Polsce Krajowej Administracji Skarbowej. Tak więc literalne brzmienie art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT wskazuje na dokument wydawany w naszym kraju. Taki dokument można zaś uzyskać jedynie, jeżeli import jest rozliczany w Polsce. Tylko bowiem wtedy to urząd celno-skarbowy potwierdza przywóz towaru spoza UE. Jeżeli natomiast import jest dokonywany w innym państwie członkowskim, np. w Niemczech, to polski urząd celno-skarbowy w ogóle nie uczestniczy w rozliczeniu importu, a więc nie wydaje także dokumentu celnego. Pytanie brzmi: czy uzasadnienie spedytora odnośnie do zastosowania stawki 23% VAT zamiast 0% jest właściwe?
Pytanie:
Dokonujemy zakupów w Chinach i Egipcie, kontenery z surowcem są odprawiane na terytorium Niemiec, a zakup w VAT rozliczamy jako nietransakcyjne WNT. Otrzymujemy od przedstawiciela podatkowego w Niemczech dokument Steuerbescheid, w którym koszt frachtu morskiego wliczona jest do podstawy opodatkowania VAT (dokument dociera do nas za pośrednictwem spedytora). Podstawę tę uwzględniamy w rozliczeniu VAT-7 i VAT-UE. Obsługi całej dostawy dokonuje firma spedycyjna, która jest podmiotem krajowym (refaktura kosztów frachtu i opłat do przewoźnika – MERSK, organizacja transportu drogowego, przygotowanie wymaganych dokumentów, kontakt z przedstawicielem podatkowym w Niemczech). Do tej pory spedytor dokonywał refaktury kosztów frachtu ze stawką VAT 0%. Otrzymaliśmy informację, że od teraz refaktura kosztów frachtu będzie dokonywana ze stawką 23% VAT. Powodem ma być brak wypełnienia przesłanki z art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT, który wymaga posiadania odpowiedniego dokumentu celnego oraz ewentualnie – co przez taki dokument należy rozumieć w tym kontekście. Przede wszystkim należy zauważyć, że w treści przepisu odwołano się do dokumentu wydanego przez urząd celno-skarbowy. Jest to konkretne pojęcie oznaczające organ należący do funkcjonującej w Polsce Krajowej Administracji Skarbowej. Tak więc literalne brzmienie art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT wskazuje na dokument wydawany w naszym kraju. Taki dokument można zaś uzyskać jedynie, jeżeli import jest rozliczany w Polsce. Tylko bowiem wtedy to urząd celno-skarbowy potwierdza przywóz towaru spoza UE. Jeżeli natomiast import jest dokonywany w innym państwie członkowskim, np. w Niemczech, to polski urząd celno-skarbowy w ogóle nie uczestniczy w rozliczeniu importu, a więc nie wydaje także dokumentu celnego. Pytanie brzmi: czy uzasadnienie spedytora odnośnie do zastosowania stawki 23% VAT zamiast 0% jest właściwe?
© Wydawnictwo Wiedza i Praktyka
Wzory dokumentów
Deklaracje i formularze
E-szkolenia
Akty prawne
Kalkulatory
Wskaźniki i Stawki
