Składka zdrowotna od sprzedaży środków trwałych. Planowana jest jej likwidacja od przyszłego roku

Zmiany wprowadzone tzw. Polskim Ładem w 2022 roku istotnie zmodyfikowały zasady opłacania tej składki, na niekorzyść przedsiębiorców. Inaczej niż to było wcześniej, gdy składka ta  miała stały, zryczałtowany charakter, aktualnie jej wysokość jest uzależniona od dochodu, bądź przychodu przedsiębiorcy – w zależności od przyjętej przez niego formy opodatkowania. Dochód jest w tym zakresie brany pod uwagę w przypadku osób opodatkowanych PIT na zasadach ogólnych według skali podatkowej, a także 19% podatkiem liniowym. U tych pierwszych wspomniana składka wynosi 9% dochodu, zaś u „liniowców”  4,9% dochodu. Natomiast w przypadku przedsiębiorców rozliczających się na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego, wysokość składki zdrowotnej jest uzależniona od ich przychodów (obowiązują w tym zakresie trzy poziomy składki ryczałtowej). Z kolei na wysokość składki osób rozliczających się na zasadach karty podatkowej, decydujący wpływ ma minimalne wynagrodzenia za pracę.

Po zmianach wprowadzonych Polskim Ładem składki tej nie można już odliczać od podatku. W przypadku przedsiębiorców na skali podatkowej nie ma też możliwości ujmowania poniesionych z tego tytułu wydatków w kosztach uzyskania przychodów.

W nieco lepszej sytuacji pod tym względem są przedsiębiorcy na podatku liniowym. Takie osoby mogą składki zdrowotne zaliczać do wskazanych kosztów, względnie odliczać od dochodu (podstawy opodatkowania), ale tylko do wysokości ustawowych limitów. Ma im to częściowo zrekompensować m.in. brak możliwości korzystania z kwoty wolnej od podatku (30.000 zł). Natomiast przedsiębiorcom będącym na ryczałcie ewidencjonowanym wolno pomniejszać przychód o 50% zapłaconych w roku podatkowym składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Ponieważ Polski Ład spowodował wzrost obciążeń finansowych dla przedsiębiorców, co negatywnie odczuły zwłaszcza niewielkie firmy, obecny rząd podjął prace nad modyfikacją zasad rozliczania przez te podmioty składki zdrowotnej. W świetle zaprezentowanych w marcu br. wstępnych założeń zmian w tym zakresie,  mają  one polegać na przywróceniu od 1 stycznia 2025 r. zryczałtowanej składki dla przedsiębiorców rozliczających się z PIT według skali podatkowej.

Płaciliby oni tę składkę w wysokości 9% od 75% minimalnego wynagrodzenia; przy czym jej wysokość ma być stała, niezależna od osiąganego dochodu. W przypadku „liniowców” składka wynosiłaby maksymalnie 4,9% od nadwyżki uzyskanych dochodów powyżej 2-krotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. Natomiast ryczałtowcy o miesięcznych przychodach nieprzekraczających 4-krotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia – płaciliby miesięcznie z tego tytułu 9% od 75% minimalnego wynagrodzenia. Po przekroczeniu tego limitu składka podlegałaby zwiększeniu o 3,5% od nadwyżki ponad 4-krotność wspomnianego wynagrodzenia. Zmiany mają dotyczyć także przedsiębiorców na karcie podatkowej. Takie osoby płaciłyby składkę w wysokości 9% od 75% minimalnego wynagrodzenia.

Jak przekazał w mediach Minister Finansów Andrzej Domański, chciałby on, aby  nowa składka zdrowotna dla przedsiębiorców weszła w życie 1 stycznia 2025 r. Jak wynika z jego wypowiedzi, liczy on także na to, że stosowne rozwiązania w tym zakresie zostaną wypracowane w ciągu kilku najbliższych tygodni, tak, aby we wrześniu projektem mógł zająć się Sejm.

Szef resortu finansów poinformował zarazem, że podległy mu resort zapewni finansowanie zmian w zakresie ograniczenia składki zdrowotnej dla przedsiębiorców ze skutkami za rok 2025 na poziomie 4 miliardów złotych. Poparcie dla tych działań wyrażają także przedstawiciele resortu zdrowia, Jak wyjaśniła Minister Zdrowia Izabela Leszczyna,  jeśli w rządzącej koalicji nie powstanie konsensus w sprawie składki zdrowotnej, to rząd będzie chciał przynajmniej doprowadzić do zniesienia  płacenia składki zdrowotnej od sprzedaży środków trwałych w przedsiębiorstwie.