Sankcja za brak wpłaty podatku cukrowego nie pomniejszy przychodów firmy

Opłata cukrowa (określana również mianem podatku cukrowego) została wprowadzona mocą ustawy z 14 lutego 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów. Podlega jej wprowadzenie na rynek krajowy napojów z dodatkiem cukrów, a także z dodatkiem kofeiny lub tauryny (czyli tzw. „energetyków”). Obowiązek zapłaty tej daniny ciąży m.in. na pomiotach sprzedających takie produkty do punktów sprzedaży detalicznej (np. hurtownikach), producentach tych napojów prowadzących taką sprzedaż, ale również na ich importerach oraz na podmiotach nabywających je w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Wysokość wspomnianej opłaty zależy od zawartości wskazanych substancji w napoju. Składa się ona z dwóch części – stałej oraz zmiennej. Jeśli chodzi o część stałą, to opłata wynosi 0,50 zł za litr napoju z dodatkiem cukru lub substancji słodzącej. Natomiast w przypadku napojów z dodatkiem kofeiny lub tauryny ustalono ją na poziome 0,10 zł za litr. Z kolei opłata zmienna wynosi 0,05 zł za każdy nadmiarowy gram cukru w produkcie (jeśli cukru jest więcej niż 5 gramów na 100 ml produktu) – w przeliczeniu na litr napoju.

Podatek od małpek

Napoje słodzone i energetyczne to nie jedyne kategorie produktów, od których trzeba płacić nowy podatek do 1 stycznia 2021 r. Opodatkowane zostały bowiem również napoje alkoholowe sprzedawane na wynos w opakowaniach do 300ml (tzw. małpki). W ich przypadku opłata wynosi dodatkowo 25 zł za pełny litr 100-procentowego alkoholu sprzedawanego w tych opakowaniach.

Opłata sankcyjna to nie koszt

Oprócz standardowych opłat, o których była mowa wcześniej, ustawodawca przewidział również możliwość nakładania sankcji na przedsiębiorców, którzy nie wpłacili ich w obwiązujących terminach. Na przykład w przypadku daniny od słodkich napojów sankcja wynosi 50% kwoty należnej opłaty. Takie dodatkowe opłaty sankcyjne – nakładane w drodze decyzji przez naczelnika urzędu skarbowego – zostały uregulowane odpowiednio w art. 12i ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym oraz w art. 9² ust. 21 ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Co istotne, wskazaną na wstępie nowelizacją zmieniono nie tylko treść tych dwóch ustaw, ale również przepisów o podatku dochodowym. Jak bowiem wynika z nowych art. 23 ust. 1 pkt 16f i 16g ustawy o PIT (oraz odpowiednio art. 16 ust. 1 pkt 19f i 19g ustawy o CIT), które zostały dodane z dniem 1 stycznia 2021 r. – dodatkowe opłaty sankcyjne, o których była mowa wcześniej, zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.