Jednorazowe dodatkowe świadczenie postojowe bez PIT

Tarcza antykryzysowa 6.0 wśród różnych form pomocy dla przedsiębiorców z wybranych branż, które dotknęły ograniczenia w związku z epidemią COVID-19, wprowadziła także tzw. jednorazowe dodatkowe świadczenie postojowe. Przysługuje ono na podstawie znowelizowanych przepisów ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (tzw. ustawa o COVID-19). O wsparcie w ramach omawianych rozwiązań od 30 grudnia 2020 r. mogą ubiegać się niektóre podmioty, spełniające określone w tym zakresie kryteria Mianowicie dotyczy ono osób prowadzących na dzień 30 września 2020 r. pozarolniczą działalność gospodarczą, oznaczoną wskazanymi w art. 15zs² tej ustawy kodami PKD, korzystających już ze świadczenia postojowego. Aby otrzymać jednorazowe dodatkowe świadczenie postojowe, ich przychód z działalności w październiku albo w listopadzie 2020 roku musiał być niższy co najmniej o 40% w stosunku do uzyskanego odpowiednio w październiku albo listopadzie 2019 r. Z wnioskami o to świadczenie (RSP-DD6) można występować drogą elektroniczną od 30 grudnia 2020 r. Powinny one trafić do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych najpóźniej w ciągu 3 miesięcy od miesiąca, w którym zostanie zniesiony stan epidemii.

Data, od której przedsiębiorcom wolno występować o udzielnie tego rodzaju wsparcia, pokrywa się z dniem, od którego obwiązują nowe regulacje ustawy o PIT dotyczące omawianego świadczenia. Chodzi tutaj o nowelizację tej ustawy, dokonaną mocą ustawy z 9 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw. Na jej podstawie do artykułu 52m ustawy PIT został dodany punkt 4, który zwalnia od tego podatku otrzymane/postawione do dyspozycji podatnika jednorazowe dodatkowe świadczenie postojowe, o którym mowa w art. 15zs² ustawy o COVID-19. Zmiana weszła bowiem w życie 30 grudnia 2020 r.